Samowykluczenie jako zagrożenie dla inkluzji

Autor

  • Irena Pospiszyl

Słowa kluczowe:

samotność, osamotnienie, relacje międzyludzkie, inkluzja, ekskluzja

Abstrakt

Artykuł koncentruje się na poczuciu osamotnienia i samotności człowieka we współczesnym świecie. Autorka podejmuje problematykę relacji międzyludzkich oraz wskazuje na ich niekompletność. Osamotnienie, czyli całkowite przeciwieństwo inkluzji, może być konsekwencją wykluczenia lub samowykluczenia.

Pobrania

Brak dostęþnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Bauman Z. (2000). Ponowoczesność jako źródło cierpień. Warszawa, Wyd. Sic.
Domarecki P. (2008). Związki samotnści z kontemplacją w perspektywie filozoficznej,
Kultura i Edukacja, nr 1(65).
Fromm E. (1971). O sztuce miłości. Warszawa, PIW.
Giddens A. (2001). Nowoczesność i tożsamość. Warszawa, PWN.
Lasch C. (1980). The Culture of Narcissism. London, Wyd. Abakus.
Riesman D. (1971). Samotny tłum. Warszawa, PWN.
Szyszkowska M. (1988). Samotność i osamotnienie. Warszawa, Instytut Wydawniczy
Związków Zawodowych.
Tarnogórski Cz. (1988). Wobec samotności i osamotnienia, [w:] Samotność
i osamotnienie, red. M. Szyszkowska. Warszawa, Instytut Wydawniczy
Związków Zawodowych.
Okladka czasopisma Student Niepełnosprawny 2018

Pobrania

Opublikowane

2019-11-27

Jak cytować

Pospiszyl, I. (2019). Samowykluczenie jako zagrożenie dla inkluzji. Student Niepełnosprawny. Szkice I Rozprawy, 18(18(11)2018), 29–37. Pobrano z https://czasopisma.uph.edu.pl/studentniepelnosprawny/article/view/1185

Numer

Nr 18(11)2018 (2018): Student Niepełnosprawny. Szkice i rozprawy.

Dział

Z teorii inkluzji