Samowykluczenie jako zagrożenie dla inkluzji

Autor

  • Irena Pospiszyl

Słowa kluczowe:

samotność, osamotnienie, relacje międzyludzkie, inkluzja, ekskluzja

Abstrakt

Artykuł koncentruje się na poczuciu osamotnienia i samotności człowieka we współczesnym świecie. Autorka podejmuje problematykę relacji międzyludzkich oraz wskazuje na ich niekompletność. Osamotnienie, czyli całkowite przeciwieństwo inkluzji, może być konsekwencją wykluczenia lub samowykluczenia.

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.

Bibliografia

Bauman Z. (2000). Ponowoczesność jako źródło cierpień. Warszawa, Wyd. Sic.
Domarecki P. (2008). Związki samotnści z kontemplacją w perspektywie filozoficznej,
Kultura i Edukacja, nr 1(65).
Fromm E. (1971). O sztuce miłości. Warszawa, PIW.
Giddens A. (2001). Nowoczesność i tożsamość. Warszawa, PWN.
Lasch C. (1980). The Culture of Narcissism. London, Wyd. Abakus.
Riesman D. (1971). Samotny tłum. Warszawa, PWN.
Szyszkowska M. (1988). Samotność i osamotnienie. Warszawa, Instytut Wydawniczy
Związków Zawodowych.
Tarnogórski Cz. (1988). Wobec samotności i osamotnienia, [w:] Samotność
i osamotnienie, red. M. Szyszkowska. Warszawa, Instytut Wydawniczy
Związków Zawodowych.

Pobrania

Opublikowane

27.11.2019

Jak cytować

Pospiszyl, I. (2019). Samowykluczenie jako zagrożenie dla inkluzji. Student Niepełnosprawny. Szkice I Rozprawy, 18(18(11)2018), 29-37. https://czasopisma.uph.edu.pl/studentniepelnosprawny/article/view/1185