Okręgowe procesy pokazowe w latach 1937-1938 w Białoruskiej SRR: radykalizacja walki z nadużyciami

Abstract

Artykuł poświęcony jest problemowi zwalczania nadużyć w sferze kierownictwa regionalnego BSSR w latach 1937-1938 jako nieodłącznej części masowych represji politycznych. Przestępstwa te stały się powszechnym motywem dla oskarżeń wyższych rangą urzędników w procesach pokazowych w latach 1937-1938. Osoby zaangażowane w okręgowe procesy były oskarżane o wykorzystywanie swojej oficjalnej pozycji dla osobistego zysku, pijaństwa, upadku moralnego, nepotyzmu, defraudacji partyjnych i państwowych funduszy. Fakty potwierdzają, że zarzuty te miały charakter rzeczywisty (w przeciwieństwie do szpiegostwa, działań terrorystycznych, sabotażu itp.). Wykorzystywanie oficjalnego stanowiska dla osobistych celów stało się powszechnym zjawiskiem w praktyce administracji okręgowej. Okręgowe procesy pokazowe w latach 1937-1938 w Białoruskiej SRR można postrzegać jako radykalny sposób zwalczania nadużyć w lokalnych władzach i administracji, jako "histeryczną reakcję" na uświadomienie pozorności poprzedniej strategii walki z podobnymi nadużyciami przynając, że ich natura w różnych systemach społecznych jest jednakowa - możliwość wykorzystania władz w celu osobistego wzbogacenia.