Zagrożenia hybrydowe w kontekście wojen buntowniczych względem państw NATO w regionie Morza Bałtyckiego

Autor

DOI:

https://doi.org/10.34739/dsd.2024.01.02

Słowa kluczowe:

wojny buntownicze, działania hybrydowe, konflikty międzynarodowe, bezpieczeństwo, sojusz północnoatlantycki

Abstrakt

Artykuł przedstawia wybrane czynniki destabilizujące bezpieczeństwo międzynarodowe, skupione w ramach zagrożeń hybrydowych względem wybranych państw NATO w regionie Morza Bałtyckiego na podstawie koncepcji wojen buntowniczych J. Messnera. Wprowadzone przez autora ograniczenia geograficzne są konieczne ze względu na szeroki i zróżnicowany zakres oddziaływania agresji przy użyciu metod hybrydowych na państwa członkowskie NATO. Poszukując odpowiedzi na pytanie, z jakimi metodami działań hybrydowych mamy obecnie do czynienia w regionie Morza Bałtyckiego, opierając się na koncepcji wojen buntowniczych, przeanalizowano literaturę przedmiotu, informacje medialne oraz oficjalne wypowiedzi i poglądy ekspertów zajmujących się problematyką bezpieczeństwa międzynarodowego. Przedstawiono założenia koncepcji wojen buntowniczych oraz zarys narzędzi dotyczących zagrożeń hybrydowych względem państw NATO w rejonie Morza Bałtyckiego. Konkluzja poprzedzona procedurą badawczą złożoną z analizy logicznej, abstrahowania, klasyfikacji oraz wnioskowania pozwala wstępnie uchwycić podjęte cele badawcze na tle syntetycznej charakterystyki opisywanych zagrożeń hybrydowych. Wyniki przeprowadzonych badań wskazują, że koncepcja Messnera stanowi pierwowzór dla współczesnych wojen hybrydowych i punkt odniesienia dla lepszego zrozumienia tego zjawiska. Ponadto wybrane kraje Morza Bałtyckiego (Estonia, Łotwa, Litwa, Finlandia i Polska) w ramach NATO nie są obecnie w pełni przygotowane do przeciwdziałania zagrożeniom hybrydowym. Wynika to nie tylko ze złożoności zagrożeń, ale również z trudności ich jednoznacznego rozpoznania i klasyfikacji. Jednocześnie autor kieruje uwagę badaczy zajmujących się tą problematyką na konieczność podjęcia dyskusji na temat kierunków rozwoju NATO oraz opracowania odpowiedniej strategii dostosowanej do charakteru zagrożeń hybrydowych, co pozwoli na powzięcie odpowiedzialności Sojuszu za bezpieczeństwo jego członków.

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.

Pobrania

Opublikowane

10.12.2024

Jak cytować

Wizimirska-Napora, K. (2024). Zagrożenia hybrydowe w kontekście wojen buntowniczych względem państw NATO w regionie Morza Bałtyckiego. De Securitate Et Defensione. O Bezpieczeństwie I Obronności, 10(1), 36-58. https://doi.org/10.34739/dsd.2024.01.02