REALIZACJA EDUKACJI WŁĄCZAJĄCEJ W OPINII PEDAGOGA SZKOLNEGO NA PRZYKŁADZIE SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 12 W SIEDLCACH

Autor

DOI:

https://doi.org/10.34739/sn.2022.22.14

Słowa kluczowe:

edukacja włączająca, pedagog szkolny, osoby niepełnosprawne, wspieranie, pomoc

Abstrakt

Niniejszy artykuł opisuje wdrażanie i realizowanie edukacji włączającej wszystkich uczniów uczęszczających do jednej placówki. W artykule zwrócono uwagę na fakt, iż pomocy psychologiczno-pedagogicznej potrzebują nie tylko uczniowie z orzeczeniami bądź opiniami, ale również uczniowie wybitnie uzdolnieni. Warto podkreślić, że niezbędna jest tu praca i wsparcie pedagoga szkolnego i specjalistów. Poprzez rzetelną diagnozę i odpowiednio dopasowane formy pomocy pedagog jest w stanie dotrzeć do większego grona uczestników społeczności szkolnej oraz stworzyć każdemu uczniowi odpowiednie i godne warunki aktywności w szkole, uwzględniając jego wszelkie problemy związane z funkcjonowaniem w grupie rówieśniczej. Analiza dokonana w tekście ukazuje zależność realizacji edukacji włączającej od sposobu pełnienia swojej funkcji przez pedagoga szkolnego na przykładzie Szkoły Podstawowej nr 12 w Siedlcach.

Pobrania

Brak dostęþnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Apanel D. (2016), Teoria i praktyka kształcenia integracyjnego osób z niepełnosprawnością w Polsce w latach 1989–2014, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków.

Dziewiecki M. (2003), Osoba i wychowanie: pedagogika personalistyczna w praktyce, Wydawnictwo Rubikon, Kraków, s. 23.

Jundziłł I. (1980), Rola pedagoga w organizowaniu procesu dydaktycznego w szkole. Praca z uczniami wybitnie zdolnymi, [w:] tenże, Rola zawodowa pedagoga szkolnego, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, s. 75.

Kruk-Lasocka J. (2012), Dostrzec dziecko z perspektywy edukacji włączającej, Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej, Wrocław.

Kujawiński J., Ewolucja szkoły i jej współczesna wizja, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań.

Laurman-Jarząbek E. (2005), Udział pedagoga szkolnego w pracy opiekuńczo-wychowawczej szkoły, [w:] (red.) B. Matyjas, Problemy teorii i praktyki opiekuńczej, Wydawnictwo Akademii Świętokrzyskiej, Kielce, s. 134.

Rylke H. (1995), Czego nauczyciel i psycholog potrzebują od siebie nawzajem?, „Remedium”, nr 5, s. 9.

Słoma M. (2001), Nowa rola pedagoga szkolnego, „Edukacja i Dialog”, nr 6, s. 47.

Szumski G., Firkowska-Mankiewicz A. (2010), Wokół edukacji włączającej. Efekty kształcenia uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim w klasach specjal-nych, integracyjnych i ogólnodostępnych, Wydawnictwo APS, Warszawa.

Wołoszyn S. (1982), Myśli i ludzie: Korczak, Wiedza Powszechna, Warszawa, s. 13.

Zierkiewicz E. (1998), Relacje interpersonalne pedagoga szkolnego. Raport z badania, „Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja”, nr 1, s. 95.

Pobrania

Opublikowane

2022-12-01

Jak cytować

Soszyńska, K. (2022). REALIZACJA EDUKACJI WŁĄCZAJĄCEJ W OPINII PEDAGOGA SZKOLNEGO NA PRZYKŁADZIE SZKOŁY PODSTAWOWEJ NR 12 W SIEDLCACH. Student Niepełnosprawny. Szkice I Rozprawy, (22(15). https://doi.org/10.34739/sn.2022.22.14