ROLA I ZNACZENIE NAUCZYCIELA WSPOMAGAJĄCEGO W PROCESIE TERAPII UCZNIÓW ZE SPECJALNYMI POTRZEBAMI EDUKACYJNYMI
DOI:
https://doi.org/10.34739/sn.2021.21.04Słowa kluczowe:
leading teacher, support teacher, parents, education system, integration school, student with special educational needsAbstrakt
The purpose of the research in this paper was to establish the role and importance of a support teacher in the therapy process of students with special educational needs. The role and tasks of the teacher were taken into account on the legal basis. An interview was used as a research technique in the work. Thanks to the precise questions, the interview questionnaire was compiled as a research tool. Problems corresponding to specific hypotheses were discussed. The study used the method of individual cases. The characteristics of the support teacher and the leading teacher in the integrated class were carefully compared and special attention was also paid to the relationship between teachers and parents. Based on the research, the characteristics of working with students with special educational needs were established. Conclusions were drawn for the effective development of the activities of the support teacher who works with students with judgment.
Pobrania
Bibliografia
przypadków, „Nauczyciel i Szkoła”, nr 1, s. 177-185.
UNESCO (1994), Deklaracja z Salamanki oraz wytyczne dla działań w zakresie
specjalnych potrzeb edukacyjnych przyjęte przez światową konferencję dotyczącą
specjalnych potrzeb edukacyjnych
Korneluk M., Nazarczuk M. (2008), Zakładane i realizowane funkcje nauczyciela
wspomagającego w klasie integracyjnej, „Student Niepełnosprawny. Szkice
i Rozprawy”, nr 1.
Minczakiewicz E.M. (2016), Pedagog specjalny wobec wyzwań polskiej edukacji
i potrzeb uczniów specjalnej troski, [w:] J. Skibska, J. Wojciechowska, Współczesna
edukacja. Wielopłaszczyznowość zadań, Wyd. Libron, Kraków, s. 197-198.
Olechowska A. (2016), Specjalne potrzeby edukacyjne, Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.
Pilch T., Bauman T. (2018), Zasady badań pedagogicznych, Wyd. Akademickie
Żak, Warszawa.
Rada Ministrów, Strategia na rzecz osób z niepełnosprawnościami 2021-2030,
Warszawa 2021.
Reforma systemu kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi,
Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu, Warszawa 1998.
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r.
w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej
w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. 2010 nr 228 poz.
1487).
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie
warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży
niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem
społecznym (Dz.U. 2017 poz. 1578).
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie
zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych
przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz.U. 2017 poz. 1591).
Skura M. (2018), Relacje nauczyciela wspomagającego i nauczyciela wiodącego
– temat wciąż otwarty, „Niepełnosprawność. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej”,
nr 29.
Sztumski J. (2005), Wstęp do metod i technik nadań społecznych, Wyd. Śląsk,
Katowice.
Uchwała nr 27 Rady Ministrów z dnia 16 lutego 2021 r. w sprawie przyjęcia dokumentu
strategia na rzecz osób z niepełnosprawnościami 2021-2030 (M.P.
2021 poz. 218).
Włodarczyk-Dudka M. (2016), Pedagog specjalny w zespole specjalistów, [w:]
U. Bartnikowska, Cz. Kosakowski (red.), Pedagog specjalny – dylematy roli, Wyd.
Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn, s. 159-161.
Zamkowska A. (2017), Współpraca nauczycieli w klasie włączającej, „Biblioteka
Współczesnej Myśli Pedagogicznej”, t. 6.
Zarządzenie nr 29 Ministra Edukacji Narodowej z dnia 4 października 1993 r.
w sprawie zasad organizowania opieki nad uczniami niepełnosprawnymi, ich
kształcenia w ogólnodostępnych i integracyjnych publicznych przedszkolach,
szkołach i placówkach oraz organizacji kształcenia specjalnego (Dz.Urz. MEN
1993 nr 9 poz. 36).
