Dogoterapia jako forma rehabilitacji osób niepełnosprawnych

Autor

  • Małgorzata Bednarczyk

Słowa kluczowe:

kynoterapia, osoby niepełnosprawne, terapia osób niepełnosprawnych, psy

Abstrakt

Dogoterapia to jedna z form ćwiczeń leczniczych. Jest również przykładem na wykorzystanie naturalnych metod w leczeniu niepełnosprawności zarówno dzieci, jak i osób dorosłych. Artykuł podejmuje zagadnienie zastosowania psów w terapii osób z niepełnosprawnością. Autorka wskazuje główne obszary wykorzystania tych zwierząt w rehabilitacji, analizując dostępną na ten temat literaturę naukową i wyniki badań naukowych.

Pobrania

Brak dostęþnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Chmiel K., Kubińska Z., Derewiecki T., 2014, Terapie z udziałem zwierząt
w rehabilitacji różnych form niepełnosprawności, Probl. Hig. Epidemiol.
95(3), Wyd. PTH.
Boguszewski D., Świderska B., Adamczyk J.G., Białoszewski D., 2013,
Ocena skuteczności dogoterapii w rehabilitacji dzieci z zespołem Downa.
Doniesienie wstępne. Prz. Med. Uniw. Rzesz. Inst. Leków, 2,
Wyd. UR.
Drwięga G., Pietruczuk Z., 2015, Dogoterapia jako forma rozwoju wspierania
dziecka niepełnosprawnego, „Niepełnosprawność – zagadnienia,
problemy, rozwiązania”, nr III/2015(16), Wyd. PFRON.
Filozof J., 2004, Dogoterapia? Co to jest?, Wyd. Polskie Stowarzyszenie na
rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym, Koło w Jarosławiu.
Gręda A., 2011, Dogoterapia jako metoda pracy z dziećmi niepełnosprawnymi
w Polsce, (w:) Kędra E. (red.), Wybrane zagadnienia z pediatrii i opieki
nad dzieckiem niepełnosprawnym, Wyd. Wyższa Szkoła Medyczna
w Legnicy.
Jagielski D., Jagielska A., 2014, Pyszora A., Dogoterapia — historia, założenia,
cele. Propozycja zastosowania w opiece paliatywnej, Medycyna
Paliatywna w Praktyce, tom 8, nr 4, Wyd. Via Medica.
Kanony kynoterapii, 2011, Polskie Towarzystwo Kynoterapeutyczne
(www.kynoterapia.eu).
Karbowniczek J., Mielczarek J., 2007, Dogoterapia jako naturalna metoda
wspomagania, leczenia i rehabilitacji dzieci o specjalnych potrzebach
edukacyjnych, Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce, nr 2,
Wyd. Akademia Ignatianum w Krakowie.
Kobylińska M., Gajewska E., 2015, Efekty dogoterapii u dziecka z autyzmem
– opis przypadku, Polski Przegląd Nauk o Zdrowiu, 1 (42)
2015, Wyd. UM w Poznaniu.
Kłodzińska-Berkau M., 2009, Dogoterapia w teorii i praktyce w kontekście
dziecka autystycznego, Poznańskie Zeszyty Humanistyczne, XII,
Wyd. „Rys”.
Nawrocka-Rohnka J., 2004, Dogoterapia jako metoda wspomagania rehabilitacji
dziecka z zaburzeniami rozwoju, Nowiny Lekarskie 79, 4, Wyd.
PUBLISHER UM w Poznaniu.
Pieczyńska N., Nawrocka-Rohnka J., Urban M., 2012, Dogoterapia i dogoaktywności
– podobieństwa i różnice, Poznań.
Sochoń K., Zalewska A., Zalewski K., Sochoń M., Jopa M., Duda R.,
2013, Cierpienie dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym – rola
fizjoterapeuty, (w:) Ból i cierpienie, Makiełło-Jarża G. (red.), Wyd.
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego.
Stryła W., Majchrzycki M., Łańczak-Trzaskowska M., Janicka A., 2012,
Dogoterapia – metoda wspierająca rehabilitację medyczną, (w:) Majchrzycki
M. (red.) Dysfunkcje narządów ruchu. Interdyscyplinarne
rozumienie problemów związanych z diagnostyką i terapią dziecka,
tom 3, Wyd. UM w Poznaniu.
Tarnowska G., 2010, Regulamin Egzaminu Psa Terapeutycznego, opracowany
według wymagań testowych dla psów terapeutycznych
zalecanych przez TDI (Therapy Dogs International) Dog-Play
Therapy Dogs and Visiting Pets.

Pobrania

Opublikowane

2019-11-26

Jak cytować

Bednarczyk, M. (2019). Dogoterapia jako forma rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Student Niepełnosprawny. Szkice I Rozprawy, 16(16(9), 167–178. Pobrano z https://czasopisma.uph.edu.pl/studentniepelnosprawny/article/view/1164