Misja ISAF w Afganistanie jako przykład operacji reagowania kryzysowego i wymuszania pokoju
DOI:
https://doi.org/10.34739/dsd.2023.02.07Słowa kluczowe:
Afganistan, konflikt, NATO, operacja reagowania kryzysowego, pokój, terroryzmAbstrakt
Atak na WTC w Nowym Jorku 11 września 2001 r. stanowi przełom w historii terroryzmu i konfliktów współczesnego świata. Był bezprecedensowym przykładem ataku asymetrycznego doko-nanego przez stronę słabszą na hipermocarstwo aspirujące do odgrywania dominującej roli w polityce współczesnego świata. Zamach terrorystyczny w Nowym Jorku wymusił powstanie międzynarodowej koalicji antyterrorystycznej, która rozpoczęła interwencję zbrojną w Afganistanie celem likwidacji siatki terrorystycznej Al-Kaidy oraz popierających ją talibów. Podstawy operacji ISAF gwarantowały zapisy porozumienia zawartego w Bonn w grudniu 2001 r. ze stroną afgańską oraz rezolucji Rady Bez-pieczeństwa ONZ 1386, powołującej operacje pokojowe zgodnie z treścią rozdziału VI Karty Narodów Zjednoczonych. Tym samym misja ISAF była operacją reagowania kryzysowego (AJP 3.- 4), czyli ope-racją wspierania pokoju (AJP 3. - 4.1), a dokładnie ze względu na podstawy prawne i cele – operacją wymuszenia pokoju (ang. peace enforcement operation).