MOŻLIWOŚCI WYKORZYSTANIA SZTUCZNEJ INTELIGENCJI DO WSPIERANIA EDUKACJI INKLUZYJNEJ

Autor

DOI:

https://doi.org/10.34739/sn.2023.23.01

Słowa kluczowe:

sztuczna inteligencja, edukacja włączająca, uczeń

Abstrakt

Sztuczna inteligencja to dziedzina informatyki, skupiająca się na tworzeniu pro-gramów i systemów komputerowych zdolnych do wykonywania zadań wymagających inteligencji ludzkiej. Jest to badanie i określanie reguł rządzących inteligentnymi zachowaniami człowieka, które wykorzystuje się w algorytmach i programach. Sztuczna inteligencja ma za zadanie rozwiązywanie problemów, podejmowanie decyzji, uczenie się na podstawie danych, rozumienie języka naturalnego, przetwarzanie obrazów i dźwięków oraz wiele innych. Dzielona jest na różne kategorie, takie jak sztuczna inteligencja słaba, silna, uczenie maszynowe, sieci neuronowe i sztuczna inteligencja ogólna. Ma ogromny wpływ na różne aspekty ludzkiego życia, w tym na przemysł, transport, medycynę, handel, rolnictwo. W edukacji może wspierać uczniów poprzez personalizację nauczania, uczenie się adaptacyjne, rozpoznawanie mowy i tekstu, technologie asystujące, wykrywanie słabych stron ucznia oraz rozwijanie współpracy i komunikacji. Wykorzystanie sztucznej inteligencji w edukacji inkluzyjnej może zapewnić skuteczniejsze nauczanie, dostosowanie procesu kształcenia do indywidualnych potrzeb uczniów i wspieranie uczniów z różnymi trudnościami w pełnym uczestnictwie w procesie edukacyjnym. Jednakże istnieją także zagrożenia, takie jak brak krytycznego myślenia i empatii u uczniów oraz uzależnienie od technologii, które wymagają uwagi i odpowiednich działań zaradczych.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Bibliografia

Al-Khamisy D. (2016), Nauczyciele wobec dylematu za czy przeciw inkluzji, [w:] L. Pytka, T. Zacharuk, M. Wiśniewska (red.), Perspektywy i doświadczenia edukacji inkluzyjnej, Wydawnictwo UPH w Siedlcach, Siedlce, s. 29-43.

McCarthy J., Heyes P.J. (1969), Some philosophical problems from the standpoint of artificial intelligence, [w:] B.L. Webber, N.J Nilsson (red.), Readings in artificial intelligence, Morgan Kaufmann Publishers.

Różanowski, K. (2007), Sztuczna inteligencja: rozwój, szanse i zagrożenia „Zeszyty Naukowe Warszawskiej Wyższej Szkoły Informatyki”, nr 2, s. 109-135.

Skałbania B., Babiarz M. (2018), Edukacja włączająca jako przestrzeń dla rozwoju czy ryzyko wykluczenia i marginalizacji ucznia?, „Student Niepełnosprawny. Szkice i Rozprawy”, nr 18(11), s. 17-27.

Sobczak S., Gaik B. (2015), Edukacja inkluzyjna jako proces edukacyjno-wychowawczy realizowany w szkole w interpretacji pedagogiki ponowoczesnej, [w:] L. Pytka, T. Zacharuk (red.), Èlan vital w edukacji inkluzyjnej i profilaktyce kreatywnej, Wydawnictwo UPH w Siedlcach, Siedlce, s. 217-226.

Stylec-Szromek P. (2018), Sztuczna inteligencja – prawo, odpowiedzialność, etyka, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej, Seria: Organizacja i Zarządzanie”, z. 123, s. 501-509.

Zacharuk T. (2008), Wprowadzenie do edukacji inkluzyjnej, Wydawnictwo Akademii Podlaskiej, Siedlce.

Pobrania

Opublikowane

2023-09-29

Jak cytować

Koziej, S. (2023). MOŻLIWOŚCI WYKORZYSTANIA SZTUCZNEJ INTELIGENCJI DO WSPIERANIA EDUKACJI INKLUZYJNEJ. Student Niepełnosprawny. Szkice I Rozprawy, (16(23). https://doi.org/10.34739/sn.2023.23.01