Charakterystyka edukacja osób niepełnosprawnych w Polsce – wyniki kontroli przeprowadzonej przez Najwyższą Izbę Kontroli
Abstrakt
Nieustanny wzrost liczby osób niepełnosprawnych w społeczeństwie znacząco wpływa na zwiększanie rangi tegoż zjawiska pośród innych kwestii czy problemów natury społecznej. Obecnie rozważania dotyczące niepełnosprawności skłaniają się ku modelowi społecznemu, wskazującemu na ogromną rolę społeczeństwa jako czynnika upośledzającego.
W związku z faktem, iż niepełnosprawność stanowi problem społeczny, społeczeństwo zobligowane jest do świadczenia pomocy osobom z ograniczoną sprawnością. Ważnym wyzwaniem w tejże kwestii jest dostosowywanie przedszkoli,
szkół i innych placówek do potrzeb uczniów niepełnosprawnych, posiadających
specjalne potrzeby edukacyjne.
Kontrola stanu nauczania tej grupy uczniów w latach szkolnych 2009/2010, 2010/2011 oraz 2011/2012, przeprowadzona przez Najwyższą Izbę Kontroli (NIK), pod nazwą „Kształcenie uczniów z niepełnosprawnościami o specjalnych potrzebach edukacyjnych” wykazała, iż w Polsce podejmuje się coraz więcej akcji i przedsięwzięć zmierzających do stworzenia takich warunków uczniom niepełnosprawnym, które sprzyjać będą ich holistycznemu rozwojowi oraz aktywizowaniu do
pełnego uczestnictwu w życiu społecznym. Jednocześnie NIK podkreśla, iż w wielu placówkach edukacyjnych standardy kształcenia, wytyczone w stosownych uregulowaniach prawnych, nadal nie są zapewnione.
Pobrania
Bibliografia
1. Barnes C., Mercer G., Niepełnosprawność, Wydawnictwo Sic!, Warszawa 2008.
2. GUS, Oświata i wychowanie w roku szkolnym 2011/2012, Zakład Wydawnictw Statystycznych, Warszawa 2012.
3. Fundamental Principles of Disability, UPIAS, London 1976.
4. Kirenko J., Oblicza niepełnosprawności, Wydawnictwo Akademickie Wyższej Szkoły Społeczno-Przyrodniczej im. Wincentego Pola, Lublin 2006.74 D. Rolka Zeszyt 13(6)2013
5. Kummat M., Założenia projektu – podstawy prawne kształcenia uczniów niepełnosprawnych, [w:] Szkoła dla wszystkich. Uczeń niepełnosprawny w szkole ogólnodostępnej, pod red. J. Boguckiej, D. Al.-Khamisy, Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej, Warszawa 2009.
6. Żbikowski J., Dąbrowski D., Kuźmicki M., Determinanty aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych zamieszkałych na obszarach wiejskich. Raport z badań, t. I, Wydawnictwo Państwowej Szkoły Wyższej im. Papieża Jana Pawła II, Biała Podlaska 2012.
Akty prawne
1. Ustawa z 9 września 1991 r. o systemie oświaty, Dz.U. Nr 173, poz. 1808.
2. Rozporządzenie MENiS z dnia 26 lutego 2002 w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół Dz.U. Nr 51 poz. 458, z późniejszymi zmianami: Dz.U. z 2003 r. Nr 210 poz. 2041; Dz.U. Nr 19 z 2005 r. poz. 165.
Źródła elektroniczne:
1. Biuro Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, www.niepelnosprawni.gov.pl
2. Informacja o wynikach kontroli Najwyższej Izby Kontroli pn. Kształcenie uczniów z niepełnosprawnościami o specjalnych potrzebach edukacyjnych (nr P/12/057), www.nik.gov.pl
3. System Informacji Oświatowej, www.cie.men.gov.pl
