Osoby niepełnosprawne: dostępność edukacji wyższej

Abstrakt

Celem pracy jest wykazanie nieprzygotowania uczelni wyższych do przyjęcia osób z niepełnosprawnością, jak również zbadanie sytuacji osób już studiujących. Założenia teoretyczne opierają się na teoriach niepełnosprawności Freidsona (1965, 1970), Parsonsa (1951), Thomasa (2008) oraz Barnes’a, Colina i Geofa Mercera (2013) oraz koncepcji stygmatyzacji Goffmana (1985). Badania opierają się na analizie danych zastanych, pochodzących z badań GUS (2008, 2014), badań prowadzonych przez Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich (2011, 2015) oraz badań Fundacji Instytut Rozwoju Regionalnego (2012). Na podstawie analizy danych zastanych można stwierdzić, że dostępność uczelni wyższych dla osób z niepełnosprawnością jest ograniczona, jak również wsparcie oferowane przez uczelnię nie zaspokaja potrzeb. Uczelnie wyższe nie są przygotowane do przyjmowania osób niepełnosprawnych, udział studentów z niepełnosprawnością w edukacji na poziomie studiów wyższych jest nadal niski. Podjęty temat jest istotny dla aktualnej polityki społecznej i edukacyjnej wobec osób niepełnosprawnych w Polsce. Wskazuje na kwestie wymagające poprawy w edukacji wyższej. Istotność pracy stanowi porównanie danych pochodzących z okresu 8 lat, które wskazuje, że zmiany nastąpiły przede wszystkim na poziomie teoretycznym, praktyka pozostaje niezmieniona.