Świadczenie 500+ jako element polityki prorodzinnej i demograficznej państwa

Autor

DOI:

https://doi.org/10.34739/zn.2019.47.07

Słowa kluczowe:

polityka prorodzinna, Program 500, demografia

Abstrakt

Począwszy od kwietnia 2016 r. ustawodawca wprowadził nowy rodzaj świadczenia społecznego – świadczenie wychowawcze. Przysługuje ono na drugie i kolejne dziecko, a w rodzinach najuboższych także na pierwsze. W zamyśle rządu świadczenie wychowawcze, poprzez udzielenie stosownej pomocy finansowej w wychowaniu dzieci, ma odwrócić obserwowany od wielu lat spadek liczby urodzin i dodatkowo zmniejszyć skalę ubóstwa wśród rodzin o najtrudniejszej sytuacji finansowej. Po niecałych trzech latach obowiązywania Programu „Rodzina 500+” trudno jednak jednoznacznie określić, czy nastąpiło trwałe odwrócenie trendu spadku urodzin. Dane statystyczne w tym zakresie mogą być różnie interpretowane i potrzeba nieco więcej czasu, aby pokusić się oostateczne podsumowanie. Z całą pewnością Program poprawił sytuację ekonomiczną rodzin najbiedniejszych,w tym w szczególności tych wielodzietnych.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.

Pobrania

Jak cytować

Krawczyk, M. (2019). Świadczenie 500+ jako element polityki prorodzinnej i demograficznej państwa. Zeszyty Naukowe UPH Seria Administracja I Zarządzanie, 47(120), 57–62. https://doi.org/10.34739/zn.2019.47.07