Kultura bezpieczeństwa narodowego w cyberprzestrzeni – wprowadzenie

Abstrakt

Przedmiotem badań przeprowadzonych na potrzeby niniejszego artykułu są możliwości wykorzystania metod analizy kulturowej w dziedzinie badań nad bezpieczeństwem w cyberprzestrzeni dla potrzeb bezpieczeństwa narodowego. Obejmują one zarówno analizę motywów, racjonalności oraz zachowań (obecnych oraz potencjalnych) jednostek i grup reprezentujących podmioty państwowe oraz związane z sektorem rządowym, komercyjne, przestępcze, terrorystyczne, jak i prywatnych oraz społecznych ruchów sieciowych – czyli wszystkich związanych z bezpieczeństwem narodowym i międzynarodowym w cyberprzestrzeni. Tworzą one bowiem swoistą kulturę bezpieczeństwa w cyberprzestrzeni, z całym spektrum postaw, norm, zachowań, wyzwań, zagrożeń i szans. Analiza kulturowa szerokiego spektrum zarazem podmiotów państwowych, jak i pozapaństwowych, tworzących współczesne środowisko bezpieczeństwa w cyberprzestrzeni, oferuje bowiem możliwości zrozumienia, przewidywania, jak i w pewnym stopniu kształtowania pożądanych ze względów bezpieczeństwa postaw i zachowań.