Czy budżetowanie zadaniowe w polskich jednostkach sektora finansów publicznych przynosi oczekiwane rezultaty?

Does performance budgeting in Polish public sector bring expected results?

Abstrakt

Doświadczenia europejskiego sektora finansów publicznych we wprowadzaniu
budżetowania zadaniowego wskazują, że samo ujęcie planu wydatków i kosztów w układ zadaniowy (w tzw. budżet prezentacyjny) nie przynosi oczekiwanych rezultatów, tj. podnoszenia
efektywności, skuteczności świadczenia usług publicznych oraz usprawnienia funkcjonowania
instytucji publicznych. Po pierwszych latach wdrażania budżetu zadaniowego w polskim podsektorze rządowym można stwierdzić, że niezbędne są daleko idące zmiany: przejście z sektorowych zasad zarządzania na zarządzanie zadaniowe, przedefiniowanie celów, poprawa systemu mierników i wreszcie ocena efektywności i skuteczności budżetu. Proces ten może trwać
wiele lat, jednak dopiero po jego przeprowadzeniu możliwe będzie osiągniecie podstawowego
celu budżetowania zadaniowego: powiązanie uzyskiwanych efektów z alokacją zasobów. Bez
dążenia do budżetu efektywnościowego, budżetowanie zadaniowe jest jedynie kolejną uciążliwą dla służb finansowych procedurą przenoszenia tradycyjnie ujmowanych wydatków w dzia-
łach, rozdziałach i paragrafach do dokumentu wykonawczego, o niewielkim znaczeniu dla gospodarowanie środkami. W artykule podjęto próbą oceny dotychczasowych doświadczeń
w planowaniu i wdrażaniu budżetu zadaniowego państwa dla wybranej Funkcji 17. „Kształtowanie rozwoju regionalnego kraju” pod względem kryteriów skuteczności i trafności.