Bezpieczeństwo wykorzystywania zaawansowanych materiałów: wybrane problemy prawne

Abstrakt

Celem artykułu jest rozstrzygnięcie problemu, w jakim stopniu jest zagwarantowane przez prawodawcę bezpieczeństwo wykorzystywania zaawansowanych materiałów. Artykuł odnosi się do podstawowych aktów prawnych dotyczących substancji chemicznych w formie nanomateriału i polimerów: rozporządzenia REACH i rozporządzenia CLP. Zastosowanymi metodami badawczymi są: formalno-dogmatyczna, czyli analiza i interpretacja przepisów prawnych, oraz sylogistyczna, czyli teoretyczny, abstrakcyjny sposób rozumowania i uogólniania instytucji prawa administracyjnego. Zaawansowane materiały oznaczają zespół technik i procesów nastawionych na badanie oraz manipulowanie materią w celu lepszego poznania materiałów (w tym w skali atomowej i molekularnej) tak, aby zdobytą w ten sposób wiedzę móc wykorzystać w wytwarzaniu nowych materiałów, charakteryzujących się po-żądaną strukturą i właściwościami. Zaawansowane materiały służą wytwarzaniu innowacyjnych produktów w licznych sektorach z korzyścią dla społeczeństwa i zostały one uznane za kluczowe technologie wspomagające w UE. Wyzwaniem w aspekcie prawnym jest zwłaszcza zagwarantowanie bezpieczeństwa wykorzystywania nowatorskich zastosowań nanomateriałów oraz polimerów.