Przedsiębiorczość rolników indywidualnych w Polsce − stan i kierunki rozwoju

Abstrakt

Współcześnie wzrost gospodarczy na obszarach wiejskich w Polsce uzależniony jest
w dużym stopniu od rozwoju różnorodnych form przedsiębiorczości. Ze względu na narastające trudności,
z którymi borykają się tradycyjne sektory gospodarki wiejskiej, przyszły sukces mieszkańców wsi
wiąże się nierozerwalnie z wyszukiwaniem nowych możliwości biznesowych stanowiących dla rolników
dodatkowe źródła dochodu, a jednocześnie pozytywnie wpływających na poprawę warunków życia
społeczności wiejskich i osiąganie celów rozwoju lokalnego. W niniejszym opracowaniu przedsiębiorczość
rolników indywidualnych omówiona została na przykładzie nierolniczej działalności gospodarczej,
która odnoszona jest do aktywności bezpośrednio związanej z gospodarstwem rolnym, tj. wykorzystującej
jego zasoby (siłę roboczą, ziemię, budynki, maszyny). Nie zalicza się do niej działalności innej niż
rolnicza, jeżeli z zasobów gospodarstwa do jej prowadzenia wykorzystywana jest tylko i wyłącznie siła
robocza. Podstawowym celem opracowania było rozpoznanie skali zjawiska i kierunków rozwoju działalności
nierolniczej w Polsce oraz dokonanie charakterystyki gospodarstw rolnych podejmujących tego
typu działalność.