Dogoterapia jako metoda wsparcia rozwoju osoby niepełnosprawnej intelektualnie – wybrane aspekty
Abstrakt
Dogoterapia to najbardziej naturalny sposób „przemycenia” trudnych, czasem żmudnych ćwiczeń wspomagających rehabilitację głównie dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie lub fizycznie z pomocą odpowiednio wybranych, przygotowanych i wyszkolonych psów w tym celu. Badania [Boguszewski, 2013] wykazują znakomity wpływ kontaktu z psem na zdrowie i psychikę człowieka niezależnie od jego wieku, płci, stanu zdrowia, czy poziomu niepełnosprawności. W artykule podjęto zagadnienie współpracy dogoterapeuty we wsparciu terapii osób z niepełnosprawnością intelektualną, z zespołem Downa oraz ze spektrum autyzmu. Wskazano główne obszary wykorzystania psów w rehabilitacji ludzi, analizując dostępną na ten temat literaturę naukową i wyniki badań, między innymi Międzynarodowej Organizacji Zdrowia [Karwacka, 2006], czy badania dotyczące wpływu psa na organizm człowieka przeprowadzone przez K. Allen z Uniwersytetu Buffalo w Nowym Yorku.
Pobrania
Bibliografia
presence of pets, friends, and spouses: the truth about cats and dogs,
Psychosomatic Medicine, 64(5)/, 727-739.
Boguszewski D., Świderska B., Adamczyk J.G., Białoszewski D., 2013, Ocena
skuteczności dogoterapii w rehabilitacji dzieci z zespołem Downa.
Doniesienie wstępne, „Przegląd Medyczny Uniwersytetu Rzeszowskiego
i Narodowego Instytutu Leków w Warszawie”, Rzeszów 2013, 2,
194-202.
Brian S., 1993, Zespół Downa: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość,
Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa.
Doroszewska J., 1981, Pedagogika specjalna, t. 2, Ossolineum, Wrocław.
Drwięga G., Pietruczuk Z., 2015, Dogoterapia jako forma wspomagania
rozwoju dziecka niepełnosprawnego, „Niepełnosprawność – zagadnienia,
problemy, rozwiązania”, Nr III/2015(16), 57-68.
Franczyk A., Krajewska K., Skorupa J., 2007, Animaloterapia, Oficyna
Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Gałkowski T., 1967, Zaburzenia w rozwoju dzieci upośledzonych umysłowo,
[w:] (red.) Markiewicz A., Wybrane problemy z metodyki nauczania
dzieci upośledzonych umysłowo, cz. I.
Jaklewicz H., 2012, Całościowe zaburzenia rozwojowe, [w:] Namysłowska I.,
Psychiatria dzieci i młodzieży. Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Karwacka M., 2006, Dogoterapia we wspomaganiu rehabilitacji osób
z niepełnosprawnością – refleksje, „Kwartalnik Pedagogiczno-Terapeutyczny”,
nr 1-2/2006: 77-81.
Kostrzewski J., Wald I., 1981, Podstawowe wiadomości o upośledzeniu
umysłowym, [w:] K. Kirejczyk (red.), Upośledzenie umysłowe – pedagogika.
Machoś-Nikodem M., 2007, Dogoterapeutyczny program polisensorycznej
stymulacji porozumiewania się, Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-
Pedagogicznej, Warszawa.
Pawlik-Popielarska B., Terapia z udziałem psa, Gdańsk, Wydawnictwo Medyczne
Via Medica, 2005.
Pużyński S., J. Rybakowski, J. Wciórka (red.), 2010, Psychiatria. Tom II:
Psychiatria kliniczna. Wydanie II. Elsevier Urban & Partner, Wrocław.
Zasępa E., 2008, Psychospołeczne funkcjonowanie osób z zespołem Downa,
Oficyna Wydawnicza "Impuls", Kraków.
