Obrona Cywilna w Polsce – proces transformacji po 1989r., stan obecny i propozycje modernizacji

Autor

DOI:

https://doi.org/10.34739/dsd.2020.01.04

Słowa kluczowe:

Ochrona Ludności, obrona cywilna, zarządzanie kryzysowe

Abstrakt

Obrona cywilna w Polsce jest jednym z podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo ludności cywilnej w sytuacji wystąpienia zarówno zagrożenia zewnętrznego militarnego bezpieczeństwa państwa jak i niebezpieczeństw wewnętrznych, wywołanych przez klęski żywiołowe i katastrofy przemysłowe. Jej formuła jest jednak przestarzała, zaś dokonywane na przestrzeni dziesięcioleci, zwłaszcza zaś po transformacji ustrojowej, próby reform nie przyniosły zadowalających rezultatów. Celem artykułu jest, poprzez wykorzystanie metody krytycznej analizy literatury przedmiotu oraz aktów normatywnych i raportów pokontrolnych, syntetyczne ukazanie procesu tych zmian, wskazanie jak wpłynęły one na obecną kondycję Obrony Cywilnej oraz zaproponowanie rozwiązania, które opierając się na sprawdzonych wzorcach zagranicznych, po odpowiednim zaadoptowaniu ich do warunków krajowych, pozwoli na przywrócenie funkcjonalności OC oraz jednoznacznie zakończy długoletnie spory kompetencyjne związanych z możliwością jej wykorzystania w sytuacji zagrożenia.

Pobrania

Brak dostęþnych danych do wyświetlenia.

Biogramy autorów

Marian Kopczewski - Akademia Wojsk Lądowych im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu

Prof.. dr hab. inż., profesor zwyczajny, pracownik badawczo-naukowy Akademii Wojsk Lądowych w Wrocławiu – Wydział Nauk o Bezpieczeństwie. Absolwent kilku uczelni wyższych, wcześniej pracował w uczelniach politechnicznych i innych. W uczelni prowadzi wykłady, popularyzując nowoczesne techniki nauczania oraz kieruje procesem dyplomowania z grupy przedmiotów bezpieczeństwa, zarządzania kryzysowego, oraz seminaria dyplomowe. W pracy naukowej koncentruje się na analizie i ocenie możliwości wykorzystania systemów informacyjnych w zarządzaniu i nauczaniu oraz systemach bezpieczeństwa narodowego i wewnętrznego, w tym procesach europejskiej i euroatlantyckiej integracji polityczno-militarnej. Jest autorem i współautorem około 1000 różnych publikacji krajowych i zagranicznych w tym kilkunastu wydawnictw monograficznych tematycznie związanych z bezpieczeństwem narodowym i systemami informatycznymi. Uczestnik i aktywny prelegent wielu konferencji i spotkań naukowych. Kieruje pracami naukowo-badawczymi o zasięgu krajowym i zagranicznym, w ramach tej pracy wypromował 7 doktorów, a kilku jest promotorem. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Zarządzania Produkcją, Polskiego Towarzystwa Nauk o Bezpieczeństwie oraz Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Twórczych. Zamiłowania dobra książka, aktywny wypoczynek w górach oraz pływanie.

Paweł Szmitkowski - Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach, Wydział Nauk Społecznych

dr, adiunkt w Instytucie Nauk o Bezpieczeństwie, Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Przyrodniczo Humanistycznego w Siedlcach. Jest autorem dwóch monografii naukowych oraz kilkudziesięciu artykułów w czasopismach naukowych i rozdziałów w monografiach. W swojej pracy naukowej prowadzi badania dotyczące problematyki zarządzania kryzysowego, w szczególności zaś ochrony ludności cywilnej, obrony cywilnej, logistyki w sytuacjach kryzysowych oraz zapewnienia bezpieczeństwa osób z niepełnosprawnościami w sytuacji różnego rodzaju zagrożeń.

Opublikowane

2020-08-08

Jak cytować

Kopczewski, M. ., & Szmitkowski, P. (2020). Obrona Cywilna w Polsce – proces transformacji po 1989r., stan obecny i propozycje modernizacji. De Securitate Et Defensione. O Bezpieczeństwie I Obronności, 6(1), 75–87. https://doi.org/10.34739/dsd.2020.01.04