Polsko-ukraińska współpraca wojskowa po 1991 roku

Autor

DOI:

https://doi.org/10.34739/dsd.2020.02.09

Słowa kluczowe:

współpraca wojskowa, Polska, Ukraina, współpraca wojskowo-techniczna

Abstrakt

Analizując polsko-ukraińskie stosunki w aspekcie bezpieczeństwa regionalnego, warto zwrócić przede wszystkim uwagę na współpracę wojskową między obu państwami. Współpraca ta rozpoczęła się w momencie rozpadu systemu bipolarnego i odzyskania przez Ukrainę niepodległości. W artykule dokonano oceny polsko-ukraińskiej współpracy wojskowej w czterech wyodrębnionych chronologicznie okresach obejmujących jej początki, działania podejmowane w trakcie udziału obu państw w programie Partnerstwa dla Pokoju, współpracę od momentu wejścia Polski do NATO do agresji rosyjskiej na Ukrainę, a także okres po 2014 r. W artykule przedstawiono uwarunkowania polsko-ukraińskiej współpracy wojskowej po 1991 r., ocenę jej najistotniejszych elementów w ostatnich trzech dekadach oraz prognozę rozwoju tej współpracy w najbliższej przyszłości.

Pobrania

Brak dostęþnych danych do wyświetlenia.

Biogram autora

Andrzej Sławiński - Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach

magister, doktorant w Instytucie Nauk o Bezpieczeństwie na Wydziale Nauk Społecznych na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym w Siedlcach. Zainteresowania badawcze autora obejmują bezpieczeństwo międzynarodowe ze szczególnym uwzględnieniem regionu Europy Środkowo-Wschodniej.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-28

Jak cytować

Sławiński, A. (2020). Polsko-ukraińska współpraca wojskowa po 1991 roku. De Securitate Et Defensione. O Bezpieczeństwie I Obronności, 6(2), 130–144. https://doi.org/10.34739/dsd.2020.02.09